Techtime: Project Fantic Caballero MX deel 1

Decrease Font Size Increase Font Size Taille du texte Imprimer

Restauratieproject Fantic Caballero in woord en beeld.

Hier ten huize MXvintage is het de laatste maanden druk en dat hebben we zelf gezocht. Maar het is voor een goed doel en het realiseren van een droom die misschien echt werkelijkheid wordt. En deze keer mogen jullie allemaal mee genieten.

Het idee is om een Fantic Caballero uit 1980 startklaar te krijgen voor het Belgisch kampioenschap Oldtimercross editie 2018. Dat is beste een spannend idee want zo dik zijn deze modellen niet gezaaid in de lage landen. En waarom net een Fantic Caballero en geen Maico, Yamaha, CZ of Greeves? Om deze vraag netjes te beantwoorden moeten we ver terug in de tijd ……… heel erg ver.

Ik moet ongeveer 14 jaar geweest zijn toen ik voor het eerst een Caballero zag. Ik was dadelijk verkocht. Je moet weten dat iedereen in mijn buurt toen een Yamaha FS1 of een Suzuki AC reed. Een Fantic Caballero was voor ons jongelui iets exotisch, het ding zag er bovendien bloedmooi uit en al snel wisten we dat je die Italiaan heel erg hard kon doen lopen. Meer moest ik alvast niet hebben om verliefd te worden. In verhouding tot de brommers uit het land van de reizende zon waren die Fantic’s wel peperduur. In die dagen reed ik met een Franse Mobylette en moest af en toe slaolie uit moeders keuken “lenen” om te gebruiken als tweetaktolie. Centen om een Fantic te kopen waren er dus nauwelijks.

Caballero

En waarom nu net een 50cc als restauratieproject? Dat heeft verschillende redenen. Vooreerst mag de klasse 50cc wat nieuw bloed krijgen in ons land. Ten tweede is het een uitdaging om hard te gaan op een 50cc. En als derde punt vonden we zulk een restauratie meer dan pittig. Ja, wij houden wel van een uitdaging af en toe. Waarom een Caballero? In Italië werden heel wat brommers gemaakt en deze waren niet altijd van goede kwaliteit. Fantic is de uitzondering die de regel bevestigd. Deze fietsen zijn met een visie gebouwd, kwalitatief, stevig en robuust en de specifiek de 50cc is uitgerust met een kei van een motortje: de befaamde Minarelli P6. De P6 is het kloppende hart van menig brommertje in de zuiderse landen en één van de redenen om een Caballero om te bouwen tot een volbloed crosser. Bovendien zijn de Regolarita’s uitgerust met een frame dat best geschikt is om te crossen. Ombouwen betekent dus dat de Fantic geen crosser is maar een straat-enduro. Van de Fantic bestaan dus straat-enduro’s, competitie-enduro’s, crossers, trials enz….. De competitiemodellen zijn nagenoeg onvindbaar of onbetaalbaar dus gaan we voor de straat-enduro.

Regolarita Casa

Oh ja. Toen ik 14 was kocht ik voor een prikje een Caballero met een technisch probleem maar was toen niet vaardig genoeg om de sputterende motor te laten klinken als een bel. Na maanden knoeien verkocht ik het ding er vergat haast die sakkerse Italiaan. Tot drie jaar geleden. Iemand van mijn vele motorvrienden had plots een Fantic gekocht, niet compleet maar met een goede basis als restauratieproject. Het model was de “Regolarita Casa”. Ik ben gaan kijken en hij zag het niet zitten om deze Italiaan in het nieuw te steken maar vroeg zich af of het niks voor mij zou zijn. En zo stond er plots na al die jaren weer een Fantic in mijn garage. De brommer was niet compleet, het frame was mismeesterd met een half-automaat en de wielen waren goed voor de schroothoop. Maar ik had een Fantic. ik heb vanaf dan een paar maanden gekeken naar deze rode rakker en bij momenten sloeg de angst me om het hart. Angst voor de zoektocht naar onderdelen, angst voor iets wat ik niet kende.

Suzuki-man

Fantic nr.2. Ook deze zou het niet redden als restauratieproject.

Ik was per slot van rekening een “Suzuki-man” en reed het BK Oldtimercross op een RM250 van 1977. Als fan van Roger De Coster was dat best voor de hand liggend. Maar nu die Italiaan, dat was een ander paar mouwen waar ik geen beginnen aan wist. Ik kende ook niemand die me zou kunnen helpen met dit project. Uiteindelijk kreeg ik de motor aan de praat na het reinigen van de Dell’Orto carburator en die draaide best lekker. Uiteindelijk vond ik redelijk wat speling op de krukas en dus moest het blokje uit elkaar. Een speling van het lot maakte dat ik ook deze Fantic niet zou restaureren en weer van de hand ging doen. Het was net de opstart van MXvintage.be dat er voor zorgde dat de Fantic weer van eigenaar veranderde. De site moest worden opgebouwd en bezorgde me zoveel computerwerk dat de Caballero op het achterplan raakte. Uit het hart was hij echter niet.

Fantic nummer 3

Fantic nr.3. Deze zou het worden.

Dat bleek in de zomer van 2017. Begin juni zat ik, zoals ik meestal doe in mijn schaarse vrije tijd, wat te grasduinen op allerhande Europese zoekertjessites en zo kwam ik op subito.it plots weer een Fantic tegen. Deze was compleet, origineel, draaiende motor, nagekeken en rijvaardig bevonden. Een flink nadeel was dat hij in het noorden van Italië stond, meer bepaald in Crema, ergens tussen Milaan en Brescia. Na wat berichten gewisseld te hebben met de verkoper via Google Translate en whatsapp hakte ik de knoop door en besliste om de motor te gaan ophalen. Een weekendje heen en weer Italië was snel geregeld met een hotel of twee een een autovignet voor Zwitserland. 2000 km later stond er voor de derde keer een Caballero in mijn garage en nu ging ik doorbijten, zeker weten.

Uw reacties

More MX Vintage news