Een portret van Collin Dugmore

Collin Dugmore, een Zuid-Afrikaanse motorcrosser, werd geboren op 26 april 1968 in Johannesburg. De Zuid-Afrikaan reed in het begin onder een Duitse licentie, omdat hij getrouwd was met een Duitse vrouw.

Daarom wordt hij verschillende keren Duits kampioen, idem in Zuid-Afrika waar hij vijf keer kampioen wordt, met name in 1981 in de categorie 80cc, dat wil zeggen dat hij in 1979 in deze categorie begon en een jaar later in ‘82 en ‘83 in de categorie 100cc junior, daarna in 1984 en 1985 in de categorie 125cc junior.

In 1986 kwam hij naar Europa om deel te nemen aan de grand prix. Hij begon het 250cc-wereldkampioenschap op een Maico en werd slechts 10e in de tweede ronde van de Amerikaanse Grand Prix in Unadilla, wat de voorlaatste ronde van het seizoen was en resulteerde in een 52e positie in de eindstand van het kampioenschap. Hij vervolgde zijn ervaring in het 250cc wereldkampioenschap met een Kawasaki in 1987, waarbij hij 8e en 14e eindigde in Joegoslavië, 15e in de eerste ronde in San Marino, 13e in de eerste ronde in Frankrijk, 9e en 8e in de VS en 22e in het wereldkampioenschap aan het eind van het seizoen.

Het is deze keer met een Suzuki dat hij zich presenteert aan het begin van zijn seizoen 1988, waarmee hij in de eerste grand prix 8e wordt in de tweede ronde in Frankrijk, 12e wordt in de eerste ronde in Spanje, 8e in de tweede ronde in Italië en 12e in België in Marche, en eindigt met een 13e plaats in de eerste ronde van de Duitse GP waarmee hij 21e wordt in de wereld.

Doorgaand met zijn Suzuki in 1989, waarbij de eerste GP van het seizoen werd afgelast in Joegoslavië, is het dus met een 6e plaats dat hij de eerste ronde van het seizoen in Zwitserland in Payerne afsluit, vervolgens enkele grand prix later een 15e plaats in de Nederlandse GP in Heerlen, gevolgd door een 8e plaats in de tweede ronde in Frankrijk, een 15e en 6e plaats in Duitsland, en zal een 4e en 8e plaats behalen tijdens de voorlaatste GP in België in Angreau om hem op de 17e plaats van de wereldhiërarchie te plaatsen.

Exit Suzuki, en plaats voor een Honda in 1990 waarmee hij 12e wordt in de tweede ronde in Oostenrijk, 13e in de eerste ronde in Italië, 8e en 9e in Finland, 6e in de eerste ronde in Tsjechoslowakije, 12e en 10e in Frankrijk, 11e in de eerste ronde in België te Lommel en sluit het seizoen af met een 9e en 7e plaats in Zwitserland en de 15e plaats in het 250cc wereldkampioenschap. Niet in 1991, zal hij een timide seizoen maken in 1992 met zijn Honda, met een 12e plaats in de tweede van de drie rondes in Zwitserland, finish 15e van de tweede van de drie rondes in Oostenrijk en finish 15e van de derde ronde in Duitsland om 48e van het algemeen klassement in het wereldkampioenschap te eindigen.

Hij keerde terug naar Suzuki in 1993 en eindigde 15e in de eerste van drie rondes in Spanje, 15e/ 0/ en 12e in Zwitserland, 12e in de eerste van drie rondes in Hongarije, 6e/ 4e en 10e in Engeland en 8e/ 0/ en 10e in Ierland om 21e te eindigen in het kampioenschap. Hij vervolgde zijn carrière in 1994 op zijn Suzuki 250cc en behaalde twee 13e plaatsen om het seizoen te beginnen in Spanje, 9e in de tweede race in Oostenrijk, 8e in de eerste race in Polen, twee 15e plaatsen in Zweden, 11e in de tweede race in Finland en sloot het seizoen af met een 10e en 15e plaats in de Duitse GP en opnieuw 21e in het kampioenschap.

Nog steeds op zijn Suzuki maar deze keer in de 125cc klasse begon hij het seizoen 1995 waar hij een podium behaalde in zijn eerste race met een 10e en 2e plaats in Italië, gevolgd door een 9e plaats in de tweede ronde in Spanje, een 7de plaats in de eerste ronde in Argentinië, 13e en 8e in Polen, tweemaal 6e in Nederland in Norg en 9e en 12e in San Marino, 5e en 10e in Frankrijk, 11e en 10e in Indonesië en het seizoen afsluitend met een 9e en 8e plaats in Duitsland en een uiteindelijke 13e plaats in het kampioenschap in zijn eerste seizoen in 125cc.

In 1996 komt Honda misschien beter tot zijn recht. Met deze machine behaalt hij een 8e en 6e plaats in Zwitserland, wordt hij tweemaal 6e in Spanje, wordt hij 10e in de tweede ronde in Nederland, wordt hij tweemaal 9e in Hongarije, wordt hij 5e en 6e in Indonesië, 12e en 11e in Frankrijk, 9e en 8e in Engeland, 12e en 7e in België in Nismes, 7e en 11e in Slovenië, 8e en 7e in Tsjechië, 5e in de tweede ronde in Duitsland en 6e in het 125cc wereldkampioenschap.

Maar na twee seizoenen in 125cc keerde Collin Dugmore in 1997 terug naar de 250cc-klasse op een Honda. Hij werd 11e in de eerste ronde in Spanje, 9e en 10e in Portugal, 15e in de tweede ronde in Valkenswaard en eindigde tweemaal 9e in Italië, 12e in de eerste ronde in Frankrijk en 10e in de tweede ronde in Tsjechië, 5e in de eerste ronde van de Britse GP, 8e en 10e in San Marino, 9e en 10e in België in Kester, 9e en 7e in Indonesië, 13e en 14e in Polen, 14e en 10e in Zwitserland en sloot het seizoen af met een 8e en 13e plaats in Duitsland om het seizoen af te sluiten op de 12e plaats in de hiërarchie van de 250cc-klasse.

Voor zijn seizoen 1998, met slechts een 11e plaats in de tweede ronde van de GP van Portugal, tweede GP van het seizoen en een 11e plaats in de eerste ronde in Zwitserland aan het einde van het seizoen, is het in 33e positie dat hij zijn seizoen afsluit met zijn 250cc Honda om in 1999 opnieuw te beginnen met een 250cc Suzuki waarmee hij het seizoen begint met een 6e plaats in de eerste ronde van de Spaanse Grand Prix.

Vervolgens finisht hij 13e in de eerste race van de Griekse GP en in de tweede race van de Braziliaanse GP, 4e in de tweede race in Italië, 15e in de tweede race in België in Kester en sluit het seizoen af met een 14e en 11e plaats in Tsjechië en twee 9e plaatsen in Luxemburg om de 20e positie in de eindrangschikking van het kampioenschap te bereiken.

Een radicale verandering in 2000 waar Collin opnieuw van start gaat met een KTM 250cc waarmee hij 15e wordt in de tweede ronde in Spanje, 13e en 7e in de volgende GP in Portugal, eveneens 13e in de eerste ronde in Nederland, 10e in de tweede ronde in Italië, 8e in de eerste ronde in Tsjechië en in de tweede ronde van de Europese GP in Spa Francorchamps, wordt 10e en 12e in Frankrijk, volgt een 6e plaats in de eerste ronde in Slowakije, wordt 8e en 9e in Kester in België, en sluit zijn seizoen af als 11e van de 16 grand prix in Brazilië met een 15e plaats in de tweede ronde en sluit het seizoen af op de 16e finaleplaats.

Nog steeds met zijn KTM in 2001, bereikt hij de 10e finaleplaats in het wereldkampioenschap met een 12e plaats in de Nederlandse GP in Valkenswaard, met een 15e plaats in Australië, een 8e plaats in Genk in België, een 12e plaats in Duitsland en de Europese GP in Spa Francorchamps in België, 10e in Zweden, 13e in Frankrijk in Ernée, 8e in België in Namen, 7e in Zwitserland en in Duitsland, 10e in Nederland in Lierop, 9e in Italië en met een 13e plaats in Oostenrijk om aan het eind van het seizoen de 10e plaats in het kampioenschap te bereiken.

Radicale verandering in 2002 met zijn KTM, waar hij 9e eindigt in Spanje, 15e in Frankrijk, 11e in Italië en eindigt met een 12e in Oostenrijk, 6e grand prix van het seizoen om de 25e positie in de eindstand van het kampioenschap te bereiken. Maar zijn problemen zijn nog niet voorbij in 2003 waar zijn enige resultaat een 14e plaats is in de tweede ronde van de tweede GP van het seizoen in Nederland in Valkenswaard wat hem de 43e positie oplevert in het MXGP wereldkampioenschap, ex 250cc, aan boord van zijn KTM, maar een nieuw seizoen begint in MX1 ex MXGP, ex 250cc, aan boord van een Honda en behaalt een 7e plaats in de tweede manche van de Duitse GP, een 13e plaats in de tweede manche van de Europese GP in Duitsland te Gaildorf en met een 8e plaats in de eerste manche van zijn nationale grand prix in Zuid-Afrika een 34e positie in het wereldkampioenschap.

In 2005 had hij een mager seizoen aan boord van een Kawasaki in MX1 en in 2006, nog steeds aan boord van zijn Kawasaki, scoorde hij een 6e plaats in de tweede manche van de Duitse meeting, die de 4e grand prix van het seizoen vertegenwoordigt, en scoorde hij voor de laatste keer een 11e en 9e plaats in Zuid-Afrika, 10e van de 15 grand prix van het seizoen, waarmee hij de cirkel van zijn internationale carrière afsloot met een 35e positie in het wereldkampioenschap. Hij zal zijn carrière afsluiten in de German Masters met een Kawasaki. Tegenwoordig geeft Collin Dugmore offroad-lessen aan jonge rijders.

* Introfoto van Collin Dugmore met de n°15 tijdens de Motocross of Nations op het circuit van Namen in 2001.

Tekst: Serge Frocheur
Foto: Serge Frocheur en archief