Het Honda CR250 project: Zo deden we het. Deel 1

In december 2021 rolde een nieuw project binnen in de workshop van deze site. Na een vloot Suzuki’s en een buitenechtelijke avontuur met een Italiaanse schone lag onze focus weer op de restauratie van een Japanner. Ook nu gingen we vreemd want deze keer werd het geen machine uit Hamamatsu maar wel eentje uit Kumamoto. Een Honda dus.

Na een korte zoektocht kochten we een CR250 modeljaar 1994. Deze machines hadden betere stuureigenschappen dan hun voorgangers uit 1990 en 1991. De motor had een tikje meer power en die werd ook wat breder uitgesmeerd over het toerentalgebied.

De designers van modeljaar 1994 moeten flink aan de sake hebben gezeten toen ze het definitieve ontwerp ter goedkeuring lieten zien aan de directie. De neon-rode plastic was een stijlbreuk met het typische rode van Honda en moet zeker stress hebben veroorzaakt bij de Honda-top.

De toestand voor restauratie.

Maar hun concurrenten (vooral Suzuki en Kawasaki) waren even wild met kleurtjes begin jaren ’90 en dus werd het design goedgekeurd. De Suzuki’s van die tijd hadden dat typische tijgerdesign en Kawasaki smoste zelfs met roze en blauwe verf op hun groene machines. Het speciale tintje van de Honda was toen zelfs niet ons ding maar bijna dertig jaar later heeft het wel iets.

We werken voor elk project met een thema. Het vorige project, een Suzuki RM125 van 2006, kreeg als thema: Als Suzuki geen tweetakten meer bouwt dan doen we het toch gewoon zelf. De RM werd uitgerust met de beste aftermarket onderdelen beschikbaar en werd zo een machine die weer bij de tijd was.

Voor de Honda uit 1994 hanteerden we een thema met een heel andere inslag. We wilden een goedkoop exemplaar redden van de schroothoop. Dat is een nobel doel maar het zorgt tegelijkertijd voor een moeilijkere opdracht met hogere kosten.

De Honda crossers van die periode hadden een erg goede reputatie en waren betrouwbaar. De machines werden in grote getale geproduceerd en zijn populair gebleven in de vintage motocross. Dat zorgt er voor dat slijtagedelen schaars zijn. Dat hebben we aan de lijve mogen ondervinden.

Onze voornaamste zorgen waren een gat in de carterhelften, een doorgeroest frame en subframe en de vele onderdelen die aan vervanging toe waren. Die onderdelen waren haast onvindbaar waardoor we als een bezetene tekeer gingen op het wereldwijde web en tot scha en schande moesten vaststellen dat er ook onfrisse figuren zitten in de motorcrosswereld.

Daarom beginnen we alvast met deze waarschuwing: Ga je op het net zoeken naar onderdelen, vraag altijd naar detailfoto’s van het onderdeel. Want wat blijkt? Sommige onverlaten pikken gewoon een foto van een onderdeel van het internet en doen dan alsof ze het te koop aanbieden. In werkelijkheid probeert de verkoper geld afhandig te maken via PayPal en zal hij het kleinood nooit opsturen.

Dit hebben we tweemaal mogen meemaken maar werden tijdig gealarmeerd toen de gevraagde detailfoto’s niet kwamen. Een gewaarschuwd man is er twee waard. Nog een aandachtspunt is zeker het feit dat in sommige landen (zoals o.a. de VS) PayPal werkt met een tweeledig betaalsysteem. Je kan dan bij de feitelijke betaling kiezen voor een betaling tussen familieleden en vrienden en voor een zakelijke transactie.

Als de verkoper van een onderdeel aandringt op een betaling tussen familieleden en vrienden dan moet er een rood lampje in je hoofd gaan flikkeren want bij zulk een financiële transactie is PayPal niet verplicht om het bedrag terug te betalen aan de koper wanneer die het aangekochte artikel niet heeft ontvangen. Dat is wel het geval bij een zakelijke transactie.

Terug naar de Honda CR250. Starten doen we altijd met dat wat lekker snel vooruit gaat: afbreken. En al even snel kom je dan tot de conclusie dat de CR weinig of geen correcte service heeft gehad. De lagers vielen letterlijk uit de naven en de naaldlagers in het linksysteem vielen bij bosjes op de grond toen we met het achterwiel hadden geschud. Op de werkbank lag een notitieboekje om alle onderdelen op te schrijven die moesten worden vervangen. Dat werd snel een erg lang lijstje maar dat moesten we niet over zeuren want het was een keuze om een aftandse crossmotor te redden van de schroothoop.

We werkten samen met Outlaw Racing in Leeuwarden om ons te voorzien van onderdelen. Zij leverden zowat 95 procent van de benodigde vervangstukken. Van het ook al Nederlands bedrijf VHM kregen we de gekende goudkleurige cilinderkop met aangepaste insert aangeleverd. Onze dank aan deze twee partners is groot. Verder werd deze Honda opgebouwd met hulp en advies van vrienden.

De zoektocht naar originele onderdelen was intens en dat is zelfs een understatement. Ook hier snelden mensen die “thuis zijn in de wereld van Honda” ter hulp. De goedbedoelde en soms cynische opmerking “dat komt ervan als Suzukimannen plots aan een Honda willen beginnen” namen we voor lief. Uiteindelijk was het verbazend en hartverwarmend om te zien hoeveel personen moeite hebben gedaan om ons project tot een goed einde te brengen.

De restauratie kreeg gaandeweg vorm en geheel verrassend eindigde de rit in Italië waar de CR250 deel zou nemen aan de tweede editie van de RSP Classic VMXIT op het spectaculaire MXGP-circuit van Arco di Trento.

Later volgt deel 2 van dit MXVintage project.