Een portret van Tallon Vohland

De Amerikaanse motorcrosser werd geboren op 2 augustus 1972 in Sacramento, Californië. Hij reed de AMA Supercross 1989 tot 2003 en het WK motorcross van 1992 tot 1998.

Tallon Vohland maakte zijn debuut in AMA-motorcross competities in de VS in 1989 in de 125cc SX en MX-klassen en eindigde meteen 4de in het algemene SX-klassement en 10de in MX aan het eind van het seizoen op een 125cc Kawasaki. Het seizoen daarop eindigde hij 6e in het AMA-kampioenschap in zowel SX als MX, opnieuw op een 125cc Kawasaki tijdens zijn seizoen 1990.

Het was ook zijn eerste overwinning in Tampa in SX. Altijd in de aanval in de AMA in 1991, pakte hij de 4de plaats in de algemene SX-klasse met een overwinning in Houston en behaalde de 10e plaats in de MX-klasse in 1991 op een Suzuki. Van 1992 tot 1998 nam Tallon Vohland deel aan de Grand Prix op ons continent.

Rijdend op een Suzuki 125cc in 1992, eindigde hij 8e in het WK aan het eind van het seizoen, scoorde vier overwinningen en zijn eerste punten. Hij begon zijn 125cc wereldkampioenschap seizoen met de derde ronde in Italië nadat hij Spanje en Portugal had gemist. Hij eindigde op het podium met een 14e, 5e en 3e plaats aan het eind van de eerste GP en pakte daarna zijn eerste overwinning in Frankrijk met een 7e, 3e en eerste plaats.

Hij eindigde ook als 3e in de derde ronde in België in Genk, 12e in de tweede ronde in Zweden en bleef op het podium in Hongarije door de eerste ronde te winnen en daarna als 3e en 2e te eindigen. Dit werd gevolgd door een 11e plaats en een 4e plaats in de eerste twee rondes in Tsjecho-Slowakije, een 5e plaats in de eerste ronde en een 7e plaats in de 3e ronde in Polen, een terugkeer naar winst door een 1e, 6e en weer een 1e plaats in Guatemala, een 15e, 6e en 4e plaats in Nederland in Mill en een 7e en twee 6e plaatsen in de laatste GP in Japan.

Hij stapte toen over naar de 250cc klasse, bleef trouw aan Suzuki in 1993, en was ook 8e in het wereldklassement aan het einde van het seizoen in het kampioenschap, waar de races altijd in 3 reeksen werden gehouden, met een 8e plaats in de eerste reeks in Spanje, Tallon was ook 8e in de 1e en 3e reeks in Zwitserland, eindigde 9e in de tweede reeks in Frankrijk, de derde reeks werd afgelast vanwege slecht weer, werd 10e, 11e en tweede in Hongarije, werd 10e en twee keer 6e in Duitsland, werd 15e en 7e in de laatste twee reeksen in Lommel in België, werd 9e, 2e en 5e in Engeland, 5e, 7e en 12e in Ierland, 9e, 6e en 7e in Venezuela, werd 7e, 15e en 10e thuis in de VS, 9e en 5e in de eerste en derde reeks in Finland en eindigde in Japan met een 4e plaats in de derde reeks.

In 1994 reed hij op een Honda in afwisseling met het wereldkampioenschap en nam hij ook deel aan het AMA MX 250 Nationals, waar hij aan het eind van het seizoen als 25e eindigde. In het wereldkampioenschap, terug naar twee reeksen per grand prix, eindigde Tallon Vohland 8e in de eerste ronde in Spanje, 8e en 14e in Valkenswaard, 5e en 2e in Italië, 5e in de eerste ronde in Oostenrijk, 7e en 15e in Frankrijk, 12e in de tweede ronde in Polen, 4e en 7e in Engeland, 3e en 9e in Tsjechië, 6e in de tweede ronde in Zweden, 4e in de eerste ronde in Finland, 11e en 2e in de VS, 7e in beide rondes in Venezuela en 4e en 8e in de Grand Prix van Duitsland.

Hij eindigde 3de in het 250cc wereldkampioenschap in 1995, achter Stefan Everts en Marnicq Bervoets, met twee overwinningen waarvan één in een grand prix in Venezuela aan boord van een 250cc Kawasaki, waarmee hij het seizoen begon met 2de en 8ste plaatsen in Spanje en Nederland in Valkenswaard, 10de en 2de in Zwitserland, 7de en 1ste in Italië, 2e en 4e in Oostenrijk, 4e en 2e in Finland, 8e en 4e in Zweden, 2e en 10e in Engeland, 3e en 4e in Ierland, 11e in de eerste race in Kester in België, 2e en 1e op het podium in Venezuela, 6e in de eerste race in Polen, 3e en 5e in Japan en 2e en 7e in de Franse GP.

Een rematch van zijn seizoen 1995 in 1996 op Kawasaki, met opnieuw een 3e plaats in het 250cc-wereldkampioenschap, opnieuw achter Everts en Marnicq Bervoets. Hij begon het seizoen met een 4e plaats in de eerste reeks in Spanje, gevolgd door drie 3e plaatsen, in de tweede reeks van de eerste grand prix in Spanje en vervolgens in beide reeksen van de volgende grand prix in Nederland in Valkenswaard.

Hij finishte vervolgens als 6e en won in Duitsland, finishte als 2e en 3e op het podium in Polen, finishte als 4e en 6e in Italië, als 5e en 8e in Zweden, als 3e en 4e in Finland en Engeland, finishte als tweede in beide rondes in Brazilië, finishte als 6e en 4e in San Marino, finishte twee keer als 4e in Frankrijk, pakte twee tweede plaatsen in België bij Kester en finishte als 5e in de eerste reeks van de laatste GP in Zwitserland. De seizoenen 1997 en 1998 waren voor Yamaha. In 1997 bezette hij de 6e plaats in het 250cc-wereldkampioenschap aan het einde van het seizoen.

Hij maakte een vliegende start met een 3e plaats en een overwinning tijdens de GP van Spanje, wat ook zijn laatste overwinning in het wereldkampioenschap zou zijn, pakte een 3e en 4e plaats in Portugal, werd 2e en 3e in Nederland in Valkenswaard, miste vervolgens de 4e, 5e, 6e, 7e en 8e Grand Prix van zijn seizoen voordat hij terugkeerde naar Kester tijdens de Belgische Grand Prix om daar als 13e en 9e te finishen.

Hij werd 3e en 13e in Brazilië, 3e en 5e in Venezuela, werd twee keer tweede in Indonesië, 3e en 4e in Polen, 4e en 3e in Zwitserland en sloot zijn seizoen af met een 3e en 6e plaats in Duitsland. Hij herhaalde zijn 6e plaats in het 250cc wereldkampioenschap in 98 aan boord van zijn Yamaha, waarmee hij een 7e en 3e plaats scoorde in Spanje, met een overwinning in de eerste ronde in Portugal gevolgd door een 6e plaats, pakte een 5e en 7e plaats in Nederland in Valkenswaard.

Hij werd 10e in de tweede ronde in Frankrijk, 11e en 6e in de Europese GP in België op het circuit van Leuven, eindigde 5de en 6de in Engeland, 4de en 5de in Italië op Montevarchi, 7de en 15de in Venezuela, 4de en 3de in Brazilië, 6de en 4de in Duitsland, 4de in de tweede manche in Mol in België, 9de in de tweede manche in Polen, behaalde twee 4de plaatsen in Zwitserland en sloot het seizoen af met een 4de en 3de podiumplaats in Griekenland.

Terug in de States in 1999 vond hij het moeilijk om weer in het ritme te komen. Hij eindigde 23e in het AMA SX 125cc-kampioenschap op een Honda en 3e in het MX 125cc-kampioenschap met een overwinning in Budds Creek, zijn eerste AMA MX-overwinning. Hij keerde terug naar Kawasaki in 2000 en werd 12e in 125cc SX met een overwinning in Anaheim II en 3e in 125cc AMA MX in 2000.

Het jaar daarop, in zijn seizoen 2001, eindigde hij 5e in AMA SX 125cc en 24e in AMA MX aan boord van zijn Kawasaki. Hij stopte zijn AMA-carrière aan het einde van het seizoen 2001. Hij keerde terug naar Europa om in 2002 weer mee te doen aan de Grand Prix, maar hij vond het moeilijk om zich te kwalificeren en besloot te stoppen met racen.

Desondanks werd hij 23e in het 125cc-wereldkampioenschap dat jaar, een evenement met één enkele reeks, waarin hij 6e werd in Nederland in Valkenswaard, 13e in de Europese GP in Duitsland, 18e in de 4e Grand Prix van het seizoen in Frankrijk, 14e in de 10e van de 12 Grand Prix van het seizoen in Duitsland en 17e in Tsjechië.

Hij won vervolgens 4 GP’s, in 1992 in de 125cc GP in Guatemala, waar hij twee keer eerste werd en een keer zesde. In 1995 in de 250cc GP in Venezuela waar hij tweede en eerste werd, in 1996 in de 250cc GP in België in Kester waar hij twee keer tweede werd en in 1997 in Spanje in Talavera waar hij derde en eerste werd. In het AMA-kampioenschap won hij drie 125cc SX-evenementen in 1990, 1991 en 2000 en één 125cc MX AMA-evenement in 2000.

* Actiefoto van Tallon Vohland tijdens de 250cc Grand Prix van België in Kester in 1997.

Tekst: Serge Frocheur
Foto: Serge Frocheur