Een portret van Ivan Van Den Broeck

Hij vierde gisteren zijn 69e verjaardag. De Belgische motorcrosser Ivan Van Den Broeck werd geboren op 21 juni 1954 in de gemeente Booischot. Hij nam deel aan het wereldkampioenschap motorcross van 1973 tot 1985.

Van Den Broeck eindigde 13e in het Belgisch 125cc kampioenschap in 1970. In 1972 eindigde hij 13e in het Belgisch Inter 500cc Kampioenschap en in 1973 waagde hij de sprong in de 125cc FIM Cup op een Husqvarna. Hij won de eerste manche, gevolgd door een 3e plaats in Finland, een 2e en 4e plaats in Zweden, een 5e en 3e plaats in Denemarken en een 4e plaats in de tweede manche in Nederland om aan het einde van het seizoen 4e te worden in de 125cc FIM Cup.

Ivan Van Den Broeck en Fernand Mangelschots (Maico) in Canada 1978.

Tegelijkertijd werd hij 26e in het 500cc-wereldkampioenschap op een Husqvarna, waarbij hij 6 punten verzamelde tijdens het seizoen dankzij een 9e plaats in de eerste ronde van de Grand Prix van Duitsland en een 7e plaats in de tweede ronde in Luxemburg. Hij werd ook 13e in het Belgisch Inter 500cc-kampioenschap. Hij eindigde 12e in het Belgisch Inter 500cc Kampioenschap in 1974 en in 1975, rijdend op een 125cc Yamaha, eindigde hij 6e in het Kampioenschap net voor Malherbe, de uittredend kampioen in 1974.

Hij werd 9e in Engeland, 6e in de tweede ronde in Joegoslavië, 4e en 5e in Zweden, 6e en 4e in Nederland, 6e en 5e in Polen, twee keer 6e in Duitsland, 5e en 4e in Tsjecho-Slowakije, 4e in de eerste ronde in Spanje en werd 5e en 6e in Orp-le-Grand in België. Het seizoen 1977 werd doorgebracht in de 500cc-klasse op een Maïco, waarmee hij 7e werd in Nederland, 8e in Namen en 10e in Zwitserland aan het einde van het seizoen in de tweede rondes. Hij werd ook twee keer 7e in Engeland en twee keer 10e in Luxemburg om 14e te worden in de eindstand van het wereldkampioenschap.

Ivan Van Den Broeck

Hij won de Belgische Inter 500cc-titel in 1978 en eindigde 10e in het 500cc-wereldkampioenschap op zijn Maïco. Hij werd twee keer 8e in Finland, 3e in Zweden, 9e in Italië, 7e in Engeland, 5e in Luxemburg in de eerste rondes, 7e in de tweede ronde in Namen en twee keer 7e in Nederland. Hij herhaalde zijn titel als Belgisch Inter 500cc-kampioen in 1979 en eindigde 9e in het 500cc-wereldkampioenschap met zijn Maïco dankzij een overwinning in de eerste Grand Prix in Oostenrijk gevolgd door een 6e plaats, 8e en 9e in Frankrijk, 8e in de eerste race in Zweden, 3e en 8e in Canada, 9e in de eerste race in Duitsland, 9e en 7e in Engeland, 4e en 8e in Zwitserland, 3e in de tweede race in Namen en 6e in de eerste race in Luxemburg.

Als kers op de taart won hij de Motocross of Nations in Finland op het circuit van Vantaa in gezelschap van Harry Everts, Roger De Coster en André Malherbe met 32 punten voorsprong op Engeland (51 punten) en Duitsland (63 punten). In 1980 werd hij 3e in het Belgische Inter 500cc-kampioenschap achter André Vromans en Dédé Malherbe – en herhaalde zijn 9e plaats in het 500cc-wereldkampioenschap, nog steeds aan boord van zijn Maïco, met een 7e plaats in Zwitserland, Hij eindigde 9e in Finland, 5e in Duitsland in de tweede rondes, 4e en 8e in Oostenrijk, 8e in de eerste ronde in Frankrijk, 7e en 10e in Nederland en Canada en sloot het seizoen af met een 6e en 4e plaats in de Grand Prix van Luxemburg.

Ivan Van Den Broeck op Suzuki

Hij sloot het seizoen 1981 af met de titel van Belgisch Inter 500cc vice-kampioen achter Vromans, en herhaalde voor de 3e keer zijn 9e plaats in het 500cc Wereldkampioenschap met zijn Maïco door 8e te worden in Oostenrijk, 6e in Finland en 10e in Italië en Frankrijk, In de tweede rondes eindigde hij 9e in Zwitserland, Nederland en Tsjecho-Slowakije, 7e in Namen in de eerste rondes, 4e en 5e in Zweden, 7e en 5e in Engeland en 8e en 10e in Luxemburg. Hij eindigde ook 3de in de Motocross of Nations in Duitsland in Bielstein in het gezelschap van Harry Everts, Eric Geboers en André Vromans met 65 punten, achter de VS (42 punten) en Engeland met 43 punten.

Hij eindigde 5e in het Belgisch Inter 500cc Kampioenschap en 23e in het 500cc Wereldkampioenschap aan boord van zijn Maïco, met 10e en 9e plaatsen in de seizoensopener in Frankrijk en scoorde vervolgens punten in de 10e van de 12 Grand Prix van het seizoen in Engeland, waar hij 8e werd in de eerste ronde. Hij ging door om Belgisch Inters 500cc Vice Kampioen te worden achter Malherbe en werd opnieuw 9de in het 500cc Wereld Kampioenschap op een Suzuki in 1983, hij eindigde 10de en 6de in Zweden, 9de in Finland, 5de in Italië, 4de in Engeland, 9de in San Marino in de tweede rondes, maar ook tweemaal 5de in Frankrijk en Nederland en 8ste in de eerste ronde in Namen.

In 1984 reed hij op een KTM in de 250cc-klasse, eindigde 4e in het Belgisch Inters 250cc-kampioenschap en 47e in het 250cc-wereldkampioenschap, met een 15e plaats in de tweede ronde in Oostenrijk en een 13e plaats in de eerste ronde in Italië. Hij keerde terug naar zijn eerste liefde in 1985 in de 500cc-klasse aan boord van een Maïco waar slechts een 14e plaats in Oostenrijk, een 15e plaats in Zweden behaald in de tweede ronde en 15e en 13e plaatsen in Finland, en een 12e plaats in de tweede ronde in Italië in de 5e van de 12 Grand Prix van het seizoen hem toegang gaven tot de 35e positie in de eindrangschikking van het Wereldkampioenschap. Kortom, twee Belgische kampioenstitels, twee Grand Prix-zeges, en met een beste seizoen van de 6e plaats in het 125cc Wereldkampioenschap en de 4e 9e plaats in het 500cc Wereldkampioenschap.

Introfoto: Actiefoto van Ivan Van Den Broeck op de Suzuki tijdens de Belgische 500cc Grand Prix in Namen in 1983.

Foto’s: Serge Frocheur en archief
Tekst: Serge Frocheur