Een portret van Marc Velkeneers

Een portret van Marc Velkeneers
Decrease Font Size Increase Font Size Taille du texte Imprimer

We wensen een gelukkige verjaardag aan Marc Velkeneers, de Belgische motorcrosser geboren in Sint-Truiden op 05 augustus 1961. Zijn carrière als Belgisch Grand Prix motorcrosser overspande de jaren 1978 tot 1991.

Marc Velkeneers debuteerde in 1978 in de 125cc klasse op een Yamaha, maar reed alleen zijn nationale Grand Prix, eindigde 10e en 8e in de eindstand en 30e in het kampioenschap aan het einde van het seizoen. Marc won ook het Belgische 125cc-kampioenschap. Hij verbeterde zich en eindigde 4e in de wereld in 1980 op zijn 125cc Yamaha achter Harry Everts, Michele Rinaldi en Eric Geboers met 4 overwinningen, die van de twee rondes in België in Hechtel, won de tweede ronde in Nederland en Oostenrijk en de eerste ronde in Frankrijk in Verdun.

 

 

In 1981 pakte hij de titel van Belgisch vice-kampioen 250cc en werd hij opnieuw 4e in het 125cc-wereldkampioenschap op zijn 125cc Yamaha met twee overwinningen, de eerste in de tweede ronde in Nederland en de eerste ronde in Polen. In 1982 behaalde hij 5 overwinningen op zijn Yamaha 125cc en de 5e plaats algemeen in het wereldkampioenschap. Hij won de 1e en 2e plaats in Nederland, beide rondes in België op Angreau, de 2e en 3e plaats in Oostenrijk, de 1e en 2e plaats in Joegoslavië en de tweede ronde in Tsjecho-Slowakije.

Hij werd opnieuw Belgisch vice-kampioen 250cc. In 1983 schakelde hij over op een Gilera 125cc-motor en werd 6e in het kampioenschap. Hij behaalde drie overwinningen, de tweede ronde in Spanje en de eerste race in Zweden en Finland, won de Mx des Nations in Zwitserland en werd opnieuw Belgisch vice-kampioen 250cc. In 1984 werd hij 4e in het 250cc-wereldkampioenschap met een Gilera, waarbij hij de eerste ronde in Joegoslavië en Finland won.

 

 

In 1985 reed hij op een Maico in de 250cc-klasse en eindigde als 9e in het wereldkampioenschap aan het eind van het seizoen, waarbij hij derde werd in de eerste ronde in België in Borgloon. Hij werd uiteindelijk gekroond tot Belgisch kampioen in de 250cc-klasse. Hij keerde terug naar Yamaha in de 250cc-klasse en werd 12e in het wereldkampioenschap in 1986 en 9e in het algemeen klassement in 1987, met een 3e plaats in de Motocross of Nations in de Verenigde Staten. Dit keer reed hij op een 250cc Kawasaki voor het kampioenschap van 1988 en eindigde als 19e, met als beste resultaat een 4e plaats in de tweede ronde van de Grand Prix van België in Marche en Famenne.

 

 

In 1989 stapte hij over naar een 500cc-categorie op een Kawasaki en eindigde het seizoen op een 22e plaats. Hij won de 12h de la Chinelle, de beroemdste enduro van Europa, samen met zijn rivaal op het circuit van Billy Liles. In 1990 eindigde hij zijn MX-seizoen op een 15e plaats op zijn 500cc Kawasaki. Hij eindigde zijn laatste Grand Prix-seizoen in 1991 op een Honda 500cc op de 42e plaats, nadat hij slechts 2 Grand Prix had gereden. Zijn meest intense overwinning uit zijn carrière was ongetwijfeld zijn overwinning op 17-jarige leeftijd in de Trophée 875 op Roger De Coster, André Malherbe en Georges Jobé in Orp-le-Grand. Alles bij elkaar won Marc Velkeneers 6 Grand Prix-races, 5 in de 125cc-klasse en één in de 250cc-klasse.

* Stockfoto’s van Marc Velkeneers in portret tijdens zijn overwinning met Billy Liles op de 12h de la Chinelle in 1989 en op de 250cc Grand Prix van België in Nismes in 1984.

Foto’s: Serge Frocheur en archief
Tekst: Serge Frocheur

Uw reacties

More MX Vintage news